luns, 25 de xaneiro de 2010

"Pasiones, piojos, dioses...y matemáticas" de Antonio Durán... por Raquel Losada

•AUTOR: Antonio J. Durán (Cabra, Córdoba, 1962) é catedrático de Análise Matemático na Universidade de Sevilla. Entre as súas obras científicas e divulgativas atópanse edicións sobre Arquimedes, Newton ou Euler, o volume colectivo La ciencia y el “Quijote”  (2005) e Vida de los números (Premio ao Libro de Divulgación Mellor Editado en 2006). Como escritor de ficción publicou as novelas La luna de nisán (2002) e La piel del olvido (2007).
•OBXECTIVO: Pasiones, piojos, dioses...y matemáticas é un libro sobre matemáticas, pero tamén é un libro sobre a condición humana. O que o autor busca con este libro non é ensinar matemáticas, o seu obxectivo principal é que, a través delas, o lector saiba máis da condición humana, que aprenda cousas sobre si mesmo. En palabras do autor: “o que espero e desexo é que ó finalizar a lectura deste libro aprenderas tanto de matemáticas como da humanidade que as creou e as fixo como son”.
•ARGUMENTO: O libro está dividido en catro capítulos e un epílogo en cada un dos cales trata un tema diferente, todos eles relacionados coas matemáticas, pero tamén cos matemáticos, coa época na que viviron, a súa vida e a sociedade na que desenvolveron o seu traballo. Fala ademais de físicos, filósofos e científicos de tódalas épocas, dende a Antiga Grecia con Pitágoras, Platón ou Arquímedes ata o século XX con científicos coma Enrico Fermi ou Albert Einstein, pasando polos séculos XVI e XVII onde destacan Johannes Kepler ou Tycho Brahe. Os temas tratados son a definición de matemáticas, a irracional eficacia das matemáticas (á que dedica dous capítulos), o infinito e a inmortalidade.
•CONCLUSIÓN: A conclusión á que se chega trala lectura deste libro é que os matemáticos non buscan premios, diñeiro ou recoñecemento por parte dos seus compañeiros; senón que buscan a “inmortalidade” dos seus teoremas e, unida a esta, a súa propia.
•COMENTARIO PERSOAL: Primeiro, algunhas citas: a) “Nin o poder nin a riqueza persisten, só a arte e a ciencia” (Epitafio de Tycho Brahe, astrónomo danés do século XVI); b) “Lembrarase a Arquímedes aínda cando Esquilo sexa esquecido, pois as linguaxes perecen mentres que as ideas matemáticas non morren nunca” (Godfrey Harold Hardy, matemático inglés de comezos do século XX); c) “A esencia das matemáticas é a liberdade” (Georg Cantor, matemático alemán de finais do século XIX).
Agora, a recomendación: LE ESTE LIBRO PORQUE...é un libro moi interesante. Se che gustan as matemáticas gustarache descubrir cousas novas sobre elas, para que serven, que problemas hai aínda sen resolver e coñecer aos grandes matemáticos; e se as matemáticas non son o teu non te preocupes, porque aprenderás algo delas pero sobre todo da xente que as fixo, da súa época, dos acontecementos que marcaron as súas vidas e tamén aprenderás un pouco de historia, de mitoloxía, de filosofía...

Publicado por Raquel Losada para o Club de lectura "Ai, Ptolomeo, tolo meu" do IES Otero Pedrayo de Ourense.

1 comentario:

  1. Moi bo traballo, Raquel. Un libro interesante resulta sempre de máis interese cando unha persoa coma ti nos anima a lelo. Grazas.

    ResponderEliminar