•AUTOR: Antonio J. Durán (Cabra, Córdoba, 1962) é catedrático de Análise Matemático na Universidade de Sevilla. Entre as súas obras científicas e divulgativas atópanse edicións sobre Arquimedes, Newton ou Euler, o volume colectivo La ciencia y el “Quijote” (2005) e Vida de los números (Premio ao Libro de Divulgación Mellor Editado en 2006). Como escritor de ficción publicou as novelas La luna de nisán (2002) e La piel del olvido (2007).
•OBXECTIVO: Pasiones, piojos, dioses...y matemáticas é un libro sobre matemáticas, pero tamén é un libro sobre a condición humana. O que o autor busca con este libro non é ensinar matemáticas, o seu obxectivo principal é que, a través delas, o lector saiba máis da condición humana, que aprenda cousas sobre si mesmo. En palabras do autor: “o que espero e desexo é que ó finalizar a lectura deste libro aprenderas tanto de matemáticas como da humanidade que as creou e as fixo como son”.
•ARGUMENTO: O libro está dividido en catro capítulos e un epílogo en cada un dos cales trata un tema diferente, todos eles relacionados coas matemáticas, pero tamén cos matemáticos, coa época na que viviron, a súa vida e a sociedade na que desenvolveron o seu traballo. Fala ademais de físicos, filósofos e científicos de tódalas épocas, dende a Antiga Grecia con Pitágoras, Platón ou Arquímedes ata o século XX con científicos coma Enrico Fermi ou Albert Einstein, pasando polos séculos XVI e XVII onde destacan Johannes Kepler ou Tycho Brahe. Os temas tratados son a definición de matemáticas, a irracional eficacia das matemáticas (á que dedica dous capítulos), o infinito e a inmortalidade.
•CONCLUSIÓN: A conclusión á que se chega trala lectura deste libro é que os matemáticos non buscan premios, diñeiro ou recoñecemento por parte dos seus compañeiros; senón que buscan a “inmortalidade” dos seus teoremas e, unida a esta, a súa propia.
•COMENTARIO PERSOAL: Primeiro, algunhas citas: a) “Nin o poder nin a riqueza persisten, só a arte e a ciencia” (Epitafio de Tycho Brahe, astrónomo danés do século XVI); b) “Lembrarase a Arquímedes aínda cando Esquilo sexa esquecido, pois as linguaxes perecen mentres que as ideas matemáticas non morren nunca” (Godfrey Harold Hardy, matemático inglés de comezos do século XX); c) “A esencia das matemáticas é a liberdade” (Georg Cantor, matemático alemán de finais do século XIX).
Agora, a recomendación: LE ESTE LIBRO PORQUE...é un libro moi interesante. Se che gustan as matemáticas gustarache descubrir cousas novas sobre elas, para que serven, que problemas hai aínda sen resolver e coñecer aos grandes matemáticos; e se as matemáticas non son o teu non te preocupes, porque aprenderás algo delas pero sobre todo da xente que as fixo, da súa época, dos acontecementos que marcaron as súas vidas e tamén aprenderás un pouco de historia, de mitoloxía, de filosofía...
Publicado por Raquel Losada para o Club de lectura "Ai, Ptolomeo, tolo meu" do IES Otero Pedrayo de Ourense.
Moi bo traballo, Raquel. Un libro interesante resulta sempre de máis interese cando unha persoa coma ti nos anima a lelo. Grazas.
ResponderEliminar